… en voor altijd

Op 16 januari 2023 overleed Frans Dankers, vriend, collega beeldhouwer. De dag daarvoor heb ik Frans beloofd een beeldje, waaraan hij begonnen was voor zijn dochter Astrid, af te maken. Twee kleine harten van speksteen die hij bij elkaar gelegd had zoals hij ze wilde verbinden en verder afwerken.

En als ik daarmee aan de slag wil gaan voel ik het dilemma dat als ik het beeld afwerk de hand van Frans niet meer zichtbaar is. Mijn eerste gedachte was één van de hartjes helemaal af te werken en het andere te laten zo ver als Frans daarmee gekomen was. Maar juist de gelijkwaardigheid van beide hartjes vormt de essentie van het beeld. Dan herinner ik me een steen waaraan Frans niet verder wilde werken en die hij mij een paar jaar geleden gaf met de woorden: “ik ben benieuwd wat je daarvan maakt”. Met dit stuk steen, door Frans zo gevormd, als voetstuk, blijft zijn hand in het geheel zichtbaar.