Robuuste

Een brok Belgisch hardsteen, opgeraapt en meegenomen van de verlaten groeve in Hampteau bij Hotton. De steen is heel donker van kleur met veel witte lagen, in willekeurige richtingen en draaiingen. Deze steen daagde me uit tot het vormen van een roofvogel, een valk of een arend. Ik ga aan de slag. En dan als er een eerste grove vorm ontstaat breekt onverwacht ruim een kwart van de steen af. Het reststuk laat ik als proef op een houten biels vallen met als gevolg dat dit in tweeën breekt. Mijn frustratie is groot. Verslagen wil ik naar huis gaan. Maar dan daagt Luciën me uit: “er liggen toch voldoende andere stukken steen”, zegt hij.

Maar een steen en dat wat ík eruit wil maken zijn toch altijd uniek verbonden! De idee en het ontwerp staan niet los van het materiaal. Ik pak een restblok Tinos Green, bewaard van mijn Amor Fati. Ik draai het in mijn handen en -of het zo moest zijn- ik zie ineens een schaap. In een paar uur tijd weet ik al mijn woede en frustratie om te zetten in een soort oer-schaap. Wat een contrast: de woedende energie waarmee ik werk en de rustgevende uitstraling van het schaap. In de afwerking zoek ik naast “rust” ook “kracht” en verander het schaap in een robuust dier. Ik benadruk de contrasten: grove vormen tegenover een gedetailleerde kop, de onbewerkte gebroken oppervlakken tegenover de gepolijste vlakken.